شهید فخرالدین رحیمی در سال 1323 در خرم آباد در یک خانواده روحانی متولد شد. پس از خاتمه دوره دبستان به قم آمده و تا دوره سط تحصیلات خود را ادامه دادند، تا سال 1341 که ماجرای مدرسه فیضیه پیش آمد و ایشان وارد مبارزات شدند. ایشان در آن زمان بدلیل چسباندن اعلامیه 6 ماه به زندان محکوم شدند که پس از آن به خرم آباد بازگشته و در مسجد علوی مبارزات خود را ادامه دادن. دومین بار پس ار تبعید امام به علت کندن تابلوهای خیابان ششم بهمن و گذاردن تابلوی خیابان علوی، 6 ماه به زندان محکوم شد. سومین بر به علت توهین به اشرف پهلوی و دربار شاه در زندان ضدخرابکاری ساواک شکنجه شدند. پس از آن وی به ایرانشهر تبعید شده که در آنجا با جناب آقای حجت الاسلام والمسلمین حاج سید علی خامنه ای آشنا می شود. ولی دوباره به شهر اقلید فارس تبعید شده ولی به آن اهمیت نمی دهد و به شهر خرم آباد رفته و رهبری مردم را در اجتماعات بعهده می گیرد. وی در سن 36 سالگی از طرف مردم ملاوی به نمایندگی مجلس شورای اسلامی و عضویت در کمیسیون طرحهای انقلاب در آمد. ایشان آشنایی کامل با زبان عربی داشت.
قسمتی از وصیت نامه شهید مظلوم رحیمی خطاب به فرزندان برومند خویش :
دختران عزیزم …. سیده زهرا و فرزند پسرم سید محمد امین، باید تا آخرین لحظات حیات به مبارزه و دشمنی با نظام های فاسد و پوسیده به اشکال گوناگون برخیزید که موجب رضای حق و شادی روح من است، یک لحظه سکوت موجب غضب حق خواهد بود، زندگانی شما باید به پیروی از فرامین ائمه معصومین، رهبران راستین و مجاهدان جان بر کف با عزت و شرافت خاتمه یابد.
